Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Wilson L.J., Daunt F. & Wanless S. (2004) Self-feeding and chick provisioning diet differ in the Common Guillemot Uria aalge. ARDEA 92 (2): 197-207
De Zeekoet Uria aalge is een van de talrijkste zeevogels van het Noord-Atlantische gebied. De prooien die volwassen vogels aan hun jongen in de kolonie voeren, zijn goed bekend, omdat de vis goed zichtbaar is bij de overdracht van oudervogel naar jong. Een stuk minder goed bekend is wat adulte vogels zelf eten. Waarnemingen van foeragerende Zeekoeten op volle zee leken vaak niet te kloppen met gegevens (zichtwaarnemingen van prooioverdrachten) die tegelijkertijd over het voedsel van deze dieren werden verzameld in de kolonie. In veel geval werd eenvoudigweg verondersteld dat het voedsel van de jongen wel hetzelfde zou zijn als het voedsel dat de oude dieren voor zichzelf vingen. De voedseltheorie voorspelt echter dat oudervogels een zo hoog mogelijke kwaliteit voedsel aanvoeren voor hun jongen. Voor vogels zoals Zeekoeten, die met een enkele vis in de snavel komen aanvliegen, geldt vermoedelijk eens te meer dat het verstandig is om een prooi van hoge kwaliteit voor hun nageslacht te selecteren. Zelf zouden deze vogels hun kwaliteitseisen wat lager kunnen stellen. In dit artikel wordt het voedsel van kuikens en oudervogels vergeleken. De gegevens werden verzameld op Isle of May, Schotland. De oudervogels werden gevangen en met water leeggespoeld om te zien wat er zich in de maag bevond. Inderdaad bleken de dieren met andere prooien aan te komen vliegen dan die zij zelf juist geconsumeerd hadden. En inderdaad was de kwaliteit van de voor de jongen aangevoerde prooi relatief hoog. De jonge Zeekoeten werden vooral met vette Sprot Sprattus sprattus en volwassen Zandspieringen Ammodytes marinus gevoerd. In de maag van de adulte vogels werd een veel grotere verscheidenheid aan vissen aangetroffen, vooral wat betreft de grootte van de vissen; in het algemeen waren de visjes die aan de kuikens werden gevoerd, echter groter en energierijker. De adulte vogels aten vooral veel 0-groep Zandspieringen, aanmerkelijk kleinere vissen dan de jaarklasse waarmee de jongen vooral werden gevoerd. De resultaten brachten de gegevens die op zee werden verzameld en het materiaal dat in de kolonie werd vergaard, weer prachtig op één lijn.


[close window] [previous abstract] [next abstract]