Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Carrillo J., González-Dávila E. & Ruiz X. (2017) Breeding diet of Eurasian Kestrels Falco tinnunculus on the oceanic island of Tenerife. ARDEA 105 (2): 99-111
De voedselkeuze van Torenvalken Falco tinnunculus tijdens het broedseizoen is goed beschreven voor populaties van het vasteland, maar veel minder goed voor op eilanden broedende soortgenoten. De ondersoort F. t. canariensis komt in een breed scala aan habitats voor op het oceanische eiland Tenerife, een van de meest zuidelijke broedgebieden binnen het West-Palearctisch gebied. Bij het hier gepresenteerde onderzoek is de voedselsamenstelling en de trofische verscheidenheid in de vijf belangrijkste habitattypes op Tenerife geanalyseerd. Hiertoe werden 5284 prooiresten uit braakballen gedetermineerd die in twee broedseizoenen werden verzameld bij nesten en bij slaapplaatsen. Daarnaast werden gedurende 19 broedseizoenen 2585 losse prooiresten verzameld bij nesten. Getalsmatig overheersten in de braakballen insecten, met name Orthoptera (krekels en sprinkhanen) en Coleoptera (kevers): 71% bij nestjongen, 89% bij adulte vogels (met variatie in taxa afhankelijk van het habitat). Het grote aantal insecten kan worden verklaard door het opportunistische foerageergedrag van de vogels, met sprinkhanen als meest algemene voedselbron in het subalpine struikgebied (> 2000 m boven zeeniveau). De Canarische Hagedis Gallotia galloti vertegenwoordigde de grootste biomassa in de uit de braakballen gereconstrueerde voedselsamenstelling (58% bij nestjongen, 55% bij adulte vogels) en was getalsmatig ook de vaakst voorkomende losse prooirestant (92%) die bij de nesten werd aangetroffen. Het voedsel van jongen liet een grotere verscheidenheid aan prooien zien dan dat van adulte vogels. Er was een grote mate van overlap in voedselsamenstelling tussen de habitats op Tenerife (71% bij nestjongen, 66% bij adulte vogels). Het voedsel liet in de meer antropogene omgeving en in het noordelijke struikhabitat een grote verscheidenheid aan prooien zien. In het subalpine struikhabitat was de verscheidenheid het laagst. Het voedsel van Torenvalken uit de verschillende habitats op Tenerife was zeer divers, wat suggereert dat de vogels een opportunistische en flexibele foerageerstrategie hebben, zoals verwacht kan worden van een generalist. Ongeacht het habitat, was er een sterke overlap in de verscheidenheid aan prooien in het voedsel van adulte vogels van de Canarische Eilanden als geheel (87%), maar ook vergeleken met dat van andere eilandpopulaties en dat van continentale populaties, met name die op het Iberisch Schiereiland (81%). Het generalistische gedrag van Torenvalken lijkt de adaptaties die vaak gepaard gaan met een eilandenbestaan te overschaduwen.


[close window] [previous abstract] [next abstract]