Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Dias P.C., Meunier F., Beltra S. & Cartan-Son M. (1994) Blue Tits in Mediterranean habitat mosaics. ARDEA 82 (2): 363-372
Landschappen met stukken bladverliezend loofbos en stukken met altijd groene bomen, worden verondersteld te fungeren als een ecosysteem met centra van waaruit Pimpelmezen zich kunnen verbreiden (bladverliezend bos) en gebieden waar een overschot van mezen zich (tijdelijk) kan vestigen (altijd groen). In een gebied bij Montpellier in zuidelijk Frankrijk werd die hypothese nader onderzocht aan de hand van de aantalontwikkelingen van prooisoorten en het tijdstip van broeden. In de gebieden met bladverliezend bos (voornamelijk eiken) waren voortplanting en voedselbeschikbaarheid beter gesynchroniseerd, en was het interval tussen de tijdstippen met de grootste voedselrijkdom en de grootste voedselbehoefte aanzienlijk geringer dan in de gebieden met altijd groene bomen. De gedachte dat de Pimpelmees primair is aangepast aan de omstandigheden in het bladverliezende bos wordt gesteund door een hoger voortplantingssucces en door hogere gewichten van mannetjes en jongen in territoria in bladverliezend bos ten opzichte van mannetjes in territoria in altijd groen bos. Bovendien bleek er een duidelijk negatief verband te bestaan tussen het voortplantingssucces en het interval tussen de tijdstippen met de grootste voedselrijkdom en de grootste voedselbehoefte ter plaatse.


[close window] [previous abstract] [next abstract]