Cucco M. & Malacarne G. (1997) The effect of supplemental food on time budget and body condition in the Black Redstart Phoenicurus ochruros. ARDEA 85 (2): 211-221

Het grootbrengen van een nest vol jongen is zwaar werk en bij zangvogels gaat dit proces vaak gepaard met gewichtsverlies van de ouders. Dit gewichtsverlies wordt vaak gezien als een indicatie voor de stress die de ouders doormaken: ze zouden onvoldoende voedsel voor zowel de jongen als zichzelf kunnen vergaren. De ouders investeren (tijdelijk) veel energie in hun n~geslacht, ten koste van zichzelf. Een alternatieve verklaring voor het optreden van gewichtsverlies in de nestjongenperiode is, dat dit is voorgeprogrammeerd. Ten behoeve van het grootbrengen van de jongen moeten de ouders vele voedselvluchten uitvoeren en een (tijddijk) lager gewicht is hiervoor gunstig omdat de vliegkosten dan lager zijn. Om uit te maken welke van deze ~wee hypothesen geldig is, is een experiment gedaan met Zwarte Roodstaarten Phoenicurus ochruros. Een aantal broedparen kreeg tijdens de jongenfase extra voedsel bij het nest aangeboden, terwijl een controle groep geen extra voedsel kreeg. Het gedrag van de oudervogels werd dagelijks onderzocht, het broedsucces bij belde groepen werd bepaald en het gewichtsverloop van de ouders werd gevolgd. Dit laatste werd gedaan door het aangeboden voedsel (100 rupsen per nest van vijf jongen per dag) te presenteren op een elektronische weegschaal. Vogels uit de controlegroep werden gewogen door dagelijks een rups per ouder op een weegschaal aan te bieden. Zoals verwacht, namen de vogels uit de controle groep langzaam in gewicht af. De bijgevoerde vogels daarentegen, namen zelfs iets in gewicht toe, ook al werden de aangeboden rupsen vrijwel niet door de ouders gegeten, maar meest aan de nestjongen gevoerd. Door het extra voedselaanbod konden de ouders bezuinigen op - energetisch kostbaar - foerageergedrag. De gegevens van deze vogels zijn in overeenstemming met de hypothese dat stress tijdens het broedseizoen ertoe leidt, dat de oudervogels niet op gewicht kunnen blijven. Interessant is ook het verschil in gedrag tussen de seksen bij aanbod van extra voedsel. De ♂♂gingen de jongen minder voeren en spendeerden meer tijd aan zingen en rondkijken, mogelijk in een poging om de kansen op het bevruchten van eieren bij een tweede ♀ te vergroten. De ♀♀ compenseerden het gedrag van hun partner en gingen meer voer naar het nest brengen, waardoor de jongen in controle nesten en nesten met extra voer uiteindelijk evenveel voedsel kregen. Het aantal uitgevlogen jongen per nest verschilde niet tussen controle en bijgevoerde nesten.