Bos D. & Stahl J. (2003) Creating new foraging opportunities for Dark-bellied Brent Branta bernicla and Barnacle Geese Branta leucopsis in spring insights from a large-scale experiment. ARDEA 91 (2): 153-165

In het jaar 2000 is op Schierrnonnikoog een gedoogregeling voor ganzen gei'mplementeerd. Deze regeling voorzag in een sterke reductie van opzettelijke verstoring door mensen en wordt in deze studie gezien als een experiment waarrnee veronderstellingen kunnen worden getoetst over het habitatgebruik van Rot- Branta bernicla en Brandganzen B. leucopsis in het voorjaar. Gedurende het voorjaar van de experimentele seizoenen (2000 en 2001) hebben de gezamenlijke boeren afgezien van het actief verjagen van ganzen uit de polder (290 ha), waar zich intensiefbeheerd grasland bevindt. De naburige kwelder (1635 ha) was al rustgebied en functioneert in het late voorjaar, wanneer beide ganzensoorten het zwaartepunt van hun foerageeractiviteiten van de polder naar de kwelder verleggen, als belangrijkste foerageerterrein. Deze overstap valt samen met de toename van de voedselproductie op de kwelder. We suggereren dat de voedselbeschikbaarheid in het vroege voorjaar op de kwelder limiterend is. De benutting van poldergrasland door beide ganzensoorten bleek in de jaren zander verstoring sterk te zijn toegenomen en langer te duren in vergelijking met de drie voorafgaande jaren (1997-99), waarin de ganzen actief werden verjaagd. De aantallen ganzen op de kwelder bleken in de jaren met verstoring niet te verschillen van die in jaren zonder actieve verjaging in de polder. Door de vogels niet te verjagen, werden dus randvoorwaarden geschapen voor een aanzienlijke verhoging van het aantal ganzen op het eiland in het late voorjaar. Voor de Rotgans waren de veranderingen het meest drastisch met een verdubbeling van de aantallen op het eiland in de jaren zonder verjaging. Vit ringwaarnemingen bleek dat de dieren die van de nieuwe mogelijkheden gebruikmaakten, in eerdere jaren elders in het Nederlandse Waddengebied waren gezien.