Velasquez CR. & Hockey P.R. (1992) The importance of supratidal foraging habitats for waders at a south temperate estuary. ARDEA 80 (2): 243-253

Dit artikel gaat over steltlopers in het estuarium van de Berg Rivier, ten noorden van Kaapstad (Zuid Afrika). De vogels benutten niet alleen de bij eb droogvallende platen als foerageergebied, maar ook de kwelders en de zoutpannen. In dit onderzoek ligt de nadruk op het gebruik van de foerageergebieden die ook tijdens hoog water bezocht kunnen worden. Daar werden tussen augustus 1988 en april 1989 twee maal per maand tellingen verricht, bij hoog- en laagwater, van de flamingo's, overwinterende steltlopers (vooral Krombekstrandlopers, Kleine Strandlopers, Groenpootruiters en Kemphanen), lokaal broedende steltlopers en andere watervogels (Appendix 1). Van de lokaal broedende steltlopers foerageerde 5-30% op de kwelders, vooral bij hoog water tijdens de laatste vijfmaanden van het jaar. Voor deze groep begonnen de zoutpannen vanaf oktober aantrekkelijk te worden, waar dan vaak meer dan 20% foerageerde, vooral tijdens laagwater (Fig. 1). De Flamingo's en Kleine Flamingo's foerageerden bij voorkeur in de zoutpannen (Fig. 2). Overwinterende steltlopers foerageerden vooral tijdens hoog water op de kwelders en in de zoutpannen, maar in de maanden augustus en september ook dikwijls tijdens laagwater op de kwelders (Figs 3, 4 en 5). Uit de gegevens krijgt men sterk de indruk dat de bij eb droogvallende platen onvoldoende voedsel opleveren om te voorzien in de energiebehoeften van de vogels. Het lijkt alsof veranderingen in de energiebehoeften samenvallen met de manier waarop de kwelders en de zoutpannen worden benut voor het foerageren in de loop van het seizoen. Belangrijk daarbij zijn het herstel van de conditie ml. de trek en het opvetten vóór de trek. De aanwezigheid van hoogwaterfoerageergebieden draagt hier in belangrijke mate bij aan de draagkracht van het estuarium voor steltlopers.