Lorentsen S.-H., Anker-Nilssen T., Barrett R.T. & Systad G.H. (2021) Population status, breeding biology and diet of Norwegian Great Cormorants. ARDEA 109 (3): 299-312

In Noorwegen broeden van de Aalscholver Phalacrocorax carbo twee ondersoorten, namelijk ssp. sinensis langs de kust van het Skagerrak in het zuiden en ssp. carbo langs de kust van midden Noorwegen naar het noorden. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de bestaande informatie over populatiestatus, trend in aantallen, broedsucces en gegevens over het voedsel van beide ondersoorten. De lange Noorse kust is niet eenvoudig integraal te monitoren. Recente schattingen van het aantal broedparen zijn 2500 (2012) voor sinensis en 19,000 (2012–2014) voor carbo. De eerste vestigingen van sinensis waren in 1996 in Rogaland in het uiterste zuidwesten en in 1997 in Østfold aan de grens met Zweden, waarna de populatie gedurende tien jaar toenam om vervolgens te stabiliseren. De oorspronkelijk in Noorwegen aanwezige populatie van carbo nam toe van 21,000 paren aan het begin van de jaren 80 tot 27,000 paren in 1995 om vervolgens af te nemen tot het huidige aantal van 19,000 paren. Legselgrootte en broedsucces variëren tussen jaren; de achterliggende oorzaken zijn niet bekend. Kabeljauwachtigen (met name de Atlantische Kabeljauw Gadus morhua) vormen het belangrijkste aandeel in het voedsel van carbo. Gezien het aantal geconsumeerde jonge kabeljauwen wordt een eventueel effect op de populatie van deze soort(en) niet uitgesloten. De ondersoort sinensis eet vooral vissen uit de familie van de lipvissen (orde baarsachtigen), zoals de Zwartooglipvis Symphodus melopsM/i>, Centrolabrus exoletus en Ctenolabrus rupestris. Daarnaast zijn Zwarte Grondels Gobius niger van belang als voedsel.