van Eerden M.R., van Rijn S., Kilpi M., Lehikoinen A., Lilleleht V., Millers K. & Gaginskaya A. (2021) Expanding East: Great Cormorants Phalacrocorax carbo thriving in the eastern Baltic and Gulf of Finland. ARDEA 109 (3): 313-326

Aalscholvers Phalacrocorax carbo nemen in het gebied van de Oostzee en de Finse Golf sterk in aantal toe. In 2007 werden daar acht kolonies onderzocht, drie in Estland, drie in Finland en twee in Rusland. Met uitzondering van de kolonie Lerharun in Finland was de conditie van de jongen goed, in overeenstemming met de talrijk in de kolonies gevonden uitgebraakte vissen. Puitaal Zoarces viviparus en Blankvoorn Rutilus rutilus, beide benthische vissoorten, werden het meest aangetroffen. Van de pelagische vissoorten was dat Sprot Sprattus sprattus. Gegevens uit latere jaren bevestigden het beeld dat Aalscholvers in het gebied rond de Oostzee ten tijde van het onderzoek een snelle populatiegroei doormaakten. Twee factoren hebben bijgedragen aan deze expansie. In de eerste plaats waren roofvissen, zoals Kabeljauw Gadus morhua en Snoekbaars Sander lucioperca, als gevolg van jarenlange overbevissing en klimaatverandering sterk in aantal afgenomen. Dit leidde tot een toename van de hoeveelheid kleine, voor Aalscholvers aantrekkelijke, vissen. Daarnaast heeft de toegenomen eutrofiëring de visproductie vermoedelijk verder gestimuleerd. Het relatief kleine aantal Aalscholvers en hun prooikeuze maken het onwaarschijnlijk dat er een sterk effect was van Aalscholvers op de commercieel interessante vissoorten, al kunnen lokale effecten niet worden uitgesloten. Wij zien de Aalscholver eerder als een toppredator die gebruikt kan worden als belangrijke indicator van de ecologische toestand van het watersysteem. Monitoring van de goed zichtbare Aalscholvers (aantallen, verspreiding, voedsel en broedsucces) kan daarom een belangrijke maat zijn voor het registreren van de ontwikkeling en het herstel van de watersystemen waarin ze voorkomen.