Madden H., Boehm H. & Mielke L. (2023) Foraging ecology of Red-billed Tropicbirds on Saba, Caribbean Netherlands, during early chick-rearing. ARDEA 111 (2): 463-475

Prooidierconcentraties komen in voedselarme tropische oceanen en zeeën vaak verspreid voor en niet altijd op voorspelbare plekken. Zenderonderzoek aan tropische zeevogels kan nuttige informatie opleveren over gebruik van mariene gebieden door zeevogels en over de prooidierkeuze. In het Caribisch gebied is nog maar weinig onderzoek naar de voedselecologie van Roodsnavelkeerkringvogels Phaethon aethereus gedaan, hoewel het wel toeneemt. In het hier beschreven onderzoek hebben wij Roodsnavelkeerkringvogels met kuikens op het nest op het Caribisch-Nederlandse eiland Saba (op wereldschaal een belangrijke broedkolonie) met behulp van GPS-zenders op hun foerageervluchten gevolgd en gekoppeld aan met door middel van remote sensing gemeten omgevingsvariabelen. Deze gegevens werden gerelateerd aan voedselresten die in braaksels op Saba waren verzameld. In de braaksels werden vooral vliegende vissen (Exocoetida) met een aantalsfrequentie van 70,7% aangetroffen. Andere prooidieren omvatten inktvissen (Loliginidae) met 9,8%, vliegende ponen (Dactylopteridae) met 2,4% en horsmakrelen (Carangidae) met 2,4% (14,6% van de monsters kon niet worden gedetermineerd, omdat ze al te ver waren verteerd). Voedseltrips van de Sabaanse broedvogels waren gemiddeld 117,2 ± 144,6 km (SD) lang. De maximale afstand was 553,7 km. De vogels foerageerden in ondiepere, koelere wateren met hogere chlorofyl-a concentraties en een hogere dichtheid aan vliegende vissen dan in de oceaangedeeltes waarover ze naar deze plekken heenvlogen. De resultaten van Saba verschillen van die van het nabijgelegen St. Eustatius. De vogels van dat eiland foerageren namelijk boven diepere wateren met een lagere rijkdom aan vliegende vissen. Vogels van beide broedkolonies passeerden op weg naar hun voedselgebieden meerdere exclusieve economische zones (EEZs) en beschermde mariene gebieden. Er wordt daarom aanbevolen om een grensoverschrijdend netwerk van voedselgebieden te creëren voor een effectievere bescherming van de Roodsnavelkeerkringvogels van beide eilanden.