Gosler A.G. (2001) The effects of trapping on the perception, and trade-off, of risks in the Great Tit Parus major. ARDEA 89 (1): 75-84

Koolmezen Parus major en andere kleine vogels op gematigde breedten voorkomen verhongering gedurende de nacht door elke dag juist voldoende vet op te slaan om deze periode zonder foerageren te kunnen doorstaan. Omdat deze vetreserve de kans op predatie verhoogt, is de mate van vetopslag een afweging tussen predatie- en verhongeringsrisico. Omdat de energetische behoefte in bijvoorbeeld koude nachten groter is dan in zachte nachten, moeten de vogels moeten deze beide risico's voortdurend tegen elkaar afwegen. In theorie wordt ervan uitgegaan dat het predatierisico afneemt, terwijl het risico van ondervoeding of verhongering toeneemt gedurende de dag. In dit artikel worden veranderingen in lichaamsgewicht beschreven van Koolmezen die gedurende de dag meermalen werden gevangen. Daaruit blijkt dat de mezen reageren op de vangst en behandeling op een manier die consistent is met de gedurende de dag veranderende afwegingen van predatierisico en het vooruitzicht op eventuele verhongering. De waarnemingen hebben belangrijke implicaties voor afwegingen van vogelringers tijdens discussies over de effecten van het vangen van vogels op de conditie van de dieren, vooral wat betreft de overlevingskansen van gevangen dieren.