Donazar J.A. & Ceballos O. (1990) Post-fledging dependence period and development of flight and foraging behaviour in the Egyptian Vulture Neophron percnopterus. ARDEA 78 (3): 387-394

Dit artikel beschrijft de ontwikkeling van uitgevlogen jongen van de Aasgier. Zes van deze jongen konden langdurig worden gevolgd omdat zij waren gemerkt en voorzien van een zendertje. Het onderzoek vond plaats in de Ebro vallei (Noord Spanje). Plaatselijk komen daar de hoogste dichtheden van Aasgieren voor van Europa. Aandacht is besteed aan de duur van de periode waarin de jongen van de ouders afhankelijk zijn en aan de ontwikkeling van het vlieg- en foerageergedrag. Tussen 28 juli en 28 augustus begonnen de jongen te vliegen, op een leeftijd van 68 tot 80 dagen. De periode van afhankelijkheid eindigde als de jongen uit het gebied wegtrokken, tussen 29 augustus en 5 september, op een leeftijd van 89-113 dagen. De afhankelijkheidsperiode duurde van 9 tot 37 dagen (Tabel 1). Naarmate de jongen later in het seizoen waren uitgevlogen, duurde deze periode korter. Als de leeftijd toeneemt, wordt per dag meer gevlogen (meer vluchten, langere vluchten, vliegtijd per dag langer), het aandeel van de zweefvluchten neemt toe en het leefgebied wordt groter (Fig. 1, Tabel 2). De oudste jongen in nesten van twee jongen, bleken zelfstandiger en actiever dan de jongste (Tabel 3). Uitgevlogen jongen die nog door hun ouders werden verzorgd, bleken ten dele hun eigen voedsel te kunnen bemachtigen: aas en voedsel buitgemaakt uit nesten van andere Aasgieren. De jongen volgden hun ouders naar de voedselgebieden. Dit gedrag is ongewoon bij andere roofvogels. Het zou in verband gebracht kunnen worden met de ontwikkeling van een sociale foerageerstrategie en de noodzaak voor de jongen om relatief vroeg zelfstandig te zijn.