Hallgrimsson G.T., Summers R.W., Etheridge B. & Swann R.L. (2012) The winter range of Nearctic Purple Sandpipers Calidris maritima on the East Atlantic flyway. ARDEA 100 (1): 13-18

Op IJsland komen naast een standvogelpopulatie van de Paarse Strandloper Calidris maritima ook populaties van deze soort voor die er alleen overwinteren of een tussenstop maken tijdens de trek. Om te bepalen waar de vogels overwinteren die in het voorjaar naar het westen vertrekken, werden in mei 2003 en 2005 aan de zuidwestkust van IJsland Paarse Strandlopers van kleurringen voorzien. Vervolgens werden, voornamelijk in de winter (oktober–maart) van 2005/06, naar kleurringen gezocht langs de kusten van IJsland, Groot-Brittannië en het Europese vasteland. Tussen 2003 en 2009 werden 82 van de 326 gekleurringde vogels teruggezien, waarvan 69 in de winter van 2005/06. De meeste terugmeldingen (55) uit de winter van 2005/06 waren afkomstig uit het zuidwesten van IJsland, wat een uitbreiding betekent van de bekende winterverspreiding van de onderhavige populatie. Terugmeldingen uit Noord-Schotland bevestigen de aanwijzingen op grond van de biometrie dat deze winterpopulatie afkomstig is uit Canada. Het maximumaantal gekleurringde Paarse Strandlopers dat in de winter van 2005/06 aanwezig was in Groot Brittannië, werd geschat op c. 50, naar schatting een kwart van de gekleurringde vogels die nog in leven waren. Hieruit volgt dat het grootste deel van de gekleurringde vogels dus ergens anders overwinterde, waarschijnlijk op IJsland. Er waren geen aanwijzingen voor sekseverschillen in de keuze om in IJsland of Groot-Brittannië te overwinteren. De vogels die werden geringd tot en met 15 mei, werden echter vooral teruggezien in IJsland, terwijl meldingen van vogels geringd na 15 mei vooral uit Groot-Brittannië afkomstig waren. Dit geeft aan dat de meeste vogels Groot-Brittannië verlaten vanaf half mei. De Canadese populatie heeft een voor steltlopers unieke winterverspreiding bestaande uit Groenland, IJsland en de Noordzeekusten van Europa.