Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Capainolo P., Perktaş U. & Fellowes M.D.E. (2020) Late Quaternary range dynamics in the Common Grackle Quiscalus quiscula. ARDEA 108 (1): 95-104
De areaalgrenzen van vogels veranderen geregeld in de loop van de tijd, onder andere onder invloed van klimaatverandering. In dit onderzoek wordt geprobeerd de rol van klimaatverandering in de verspreidingsgeschiedenis van de Glanstroepiaal Quiscalus quiscula, een algemene soort uit de familie van de Noord-Amerikaanse Icteridae, te achterhalen. Veel Noord-Amerikaanse vogelsoorten hebben zich op de piek van de laatste IJstijd (zo’n 22.000 jaar geleden) tot twee of drie zuidelijke gebieden (refugia) teruggetrokken. Op grond van ongepubliceerd genetisch onderzoek is het waarschijnlijk dat de Glanstroepiaal destijds maar één refugium heeft gehad en zich daarna over een groot deel van Noord-Amerika heeft verspreid (waarbij de noordelijke populaties zich tot trekvogel hebben ontwikkeld). Met behulp van ‘ecological niche modelling’ is op basis van drie klimaatmodellen en uitgaande van de huidige situatie de verspreiding tot aan de piek van de laatste IJstijd gereconstrueerd. Uit het onderzoek blijkt dat dat de soort zich in het verleden inderdaad heeft teruggetrokken tot één groot doorlopend gebied in het zuiden van Noord-Amerika en dat zij zich daarna over een groot deel van het midden en oosten van het continent heeft verspreid. De jaarlijkse gemiddelde temperatuur bleek de belangrijkste variabele in de modelberekeningen. Deze variabele verklaarde 74% van de variatie in het model. Na de piek van de laatste IJstijd heeft de Glanstroepiaal, parallel aan de opwarming van de aarde, zijn verspreidingsgebied met waarschijnlijk meer dan 300% kunnen uitbreiden.


[close window] [previous abstract] [next abstract]