Núñez Montellano, M.G. Alauie A.E. & Areta J.I. (2022) Breeding biology of the White-throated Cacholote Pseudoseisura gutturalis ochroleuca, an endemic bird of the Monte Desert. ARDEA 110 (2): 125-136

De Witkeelcachalote Pseudoseisura gutturalis is een monogame vogelsoort uit de familie van de ovenvogels (Furnariidae), waarvan beide seksen zeer sociaal zijn. De soort is beperkt tot de droge gebieden van Argentinië. We geven in dit artikel informatie over de broedbiologie van de noordelijke ondersoort ochroleuca uit de Monte-woestijn. Daarna bespreken we de overeenkomsten en verschillen met andere soorten van het geslacht Pseudoseisura. De nesten van de door ons onderzochte vogels waren omvangrijke, gesloten structuren bestaande uit doornige takken en twijgen van inheemse plantensoorten (n = 15); 47% van de nesten had aan de buitenkant voorwerpen ter decoratie. De nesten hadden een ingangsbuis, die bij voorkeur naar het noordoosten was georiënteerd, waarschijnlijk om de heersende zuidzuidoostenwind ter plekke te vermijden. Ze lagen op een hoogte van gemiddeld 2,1 m boven de grond (n = 13). De meeste bezette nesten (93%) waren gebouwd in zuilcactussen Echinopsis atacamensis. De gebruikte zuilcactussen waren in een betere staat en hadden minder takken dan nabijgelegen cactussen. De kleur van de eieren was wit. De gemiddelde legselgrootte bedroeg 3,2 (n = 9); de incubatietijd was ca. 18–20 dagen. Het aantal jongen per nest varieerde van een tot drie (n = 12). De jongen bleven 24–26 dagen in het nest. Nesten met volledige legsels werden gevonden tussen 29 oktober en 1 februari, nesten met jongen tussen 1 november en 5 februari. De jongen werden in het nest door beide ouders gevoerd. Het voedsel bestond uit geleedpotigen (n = 63) en gewervelde dieren (n = 7). Het aantal nestbezoeken per nestjong was vergelijkbaar tussen nesten met drie en twee jongen, maar kleiner dan in nesten met één jong. Het broedsucces was hoog (73% in de broedfase, 82% in de jongenfase.). Onze gegevens laten zien dat de verschillende soorten Pseudoseisura vergelijkbaar zijn in sommige aspecten van hun broedbiologie (bijv. nestafmetingen, nestdecoraties, paringssysteem, legselgrootte), maar dat andere aspecten (zoals nestplaatsselectie, nestperiode en nestbezoek) meer variabel zijn.