Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Soares L., Escudero G., Penha V.A.S. & Ricklefs R.E. (2016) Low prevalence of haemosporidian parasites in shorebirds. ARDEA 104 (2): 129-141
Tijdens de trek moeten steltlopers het hoofd bieden aan fysiologische stress. Hierdoor zijn zij vatbaarder voor infecties dan anders. Ook komen ze onderweg in allerlei habitats terecht waarin ziekteverwekkende organismen algemeen voorkomen. Toch worden in het bloed van steltlopers maar zelden parasitaire protozoën (orde Haemosporida) aangetroffen. Bij het hier gepresenteerde onderzoek is gekeken of steltlopers ook vrij van infecties van deze bloedparasieten blijven wanneer ze overwinteren in gebieden waar vooral landvogels (die vaak met deze parasieten geïnfecteerd zijn) voorkomen en transmissie van bloedparasieten makkelijk zou kunnen plaatsvinden. Het onderzoek vond plaats in Argentinië. Op drie plaatsen werden bloedmonsters verzameld: (1) in Patagonië, waar de avifauna wordt gedomineerd door steltlopers, (2) in de lagune Mar Chiquita, een waterbassin met een hoog zoutgehalte waar steltlopers en landvogels naast elkaar voorkomen en (3) in de in het binnenland gelegen provincies Chaco en Cordoba, waar voornamelijk landvogels voorkomen. In totaal werden 650 bloedmonsters geanalyseerd op de aanwezigheid van Haemosporida-infecties. Een deel van het parasitaire mitochondriale cytochroom b gen werd gesequenced om parasitaire lijnen in de vogels te kunnen onderscheiden. Van 342 landvogels waren er 91 geïnfecteerd met de genoemde bloedparasieten, terwijl slechts drie van de 318 onderzochte steltlopers waren geïnfecteerd. De bemonsteringslocatie had geen effect op het voorkomen van bloed - parasieten in steltlopers. Steltlopers waren dus niet meer geïnfecteerd met bloedparasieten in gebieden waar veel landvogels voorkomen en steekmuggen een geschikte parasiettransmissie mogelijk zouden kunnen maken. De paar infecties die in steltlopers werden gevonden kunnen een gevolg zijn geweest van een spillover van infecties van landvogels, omdat de parasitaire lijnen die in de steltlopers werden aangetroffen ook werden gevonden in de daar algemeen voorkomende landvogels. De onderzoekers veronderstellen dat steltlopers resistent zijn tegen bloedparasieten en dat zij óf niet worden geïnfecteerd óf toevallige infecties snel weten te onderdrukken.


[close window] [previous abstract] [next abstract]